تمام مرداد های سپری شده با او را مرور میکنم .
مرداد های پر پیچ و خم
که تهش با یک تولد انگار دوباره همه چیز به هم وصل میشد !
همان رابطه ی تکه پاره را شاید به بهانه ی تولد میتوانستیم با یک نوشته وصله بزنیم !
چقدر با نوشتن انس گرفته بودم .
گاه و بی گاه مینوشتم .
این که از آن فضا فاصله گرفتم ،
دلیل بر این نیست که رفیق نخواهم
هنوز هم دوست دارم ۲۰ مرداد که میشود،
۱۱ اسفند که میشود .
۱۲ آذر که میشود
اینجا بنویسم
بنویسم که هی !
من هنوز همان سمج ِ خاک های شلمچه ام .!
و تو همان پایه ی دوش آب سرد من !
که دنیا دنیا دلم برای دیدنت تنگ شده .!
و روحم محتاج به دعاهایت .
و دلم خوش به نامه ای که کنار سفره ی عقدم بدرقه ی راه ِ زندگی ام کردی
باور کن .
که من هوای آن روز ها از سرم پاک نمیشود .!
سخن کوتاه میکنم که من اگر بخواهم بنویسم ،
اینجا جا نخواهد شد!
۱۹ مرداد ماه ۱۳۹۸ .
ثبت شده در ۲۰ مرداد
امضا
عاکف !!
درباره این سایت